The Fact About นิทาน That No One Is Suggesting

นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกในดงหนาม

ชายคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ที่บ้าน ด้วยความที่ลาเกิดนึกสนุก มันก็ปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้าน...อ่านต่อ

นิทานก่อนนอนไทยพื้นบ้าน เจ้าชายในแดนธรรม

กบฝูงหนึ่งเหนื่อยหน่ายที่จะปกครองกันเอง พวกมันมีเสรีภาพมากล้นจนนิสัยเสีย...อ่านต่อ

Your browser isn’t supported anymore. Update it to have the very best YouTube practical experience and our most current features. Learn more

เด็กคนหนึ่งเดินทางกลับบ้าน เธอแบกเอาหม้อดินที่มีน้ำนม...อ่านต่อ

นิทานอีสปเรื่อง : นกกระยางผู้เย่อหยิ่ง

มีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำตกบนเนินเขา และพอมันเงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นลูกแกะ...อ่านต่อ

หนูสองตัวอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง คืนวันหนึ่ง เมื่อเจ้าของบ้านเข้านอนแล้ว...อ่านต่อ

มีชายสองคนที่มีฐานะต่างกัน ทั้งสองได้เป็นเพื่อนกัน ชายคนแรกมีฐานะร่ำรวย แต่อาศัยอยู่ตามลำพัง ไม่มีญาติพี่น้อง ส่วนชายคนที่สองมีครอบครัวที่อยู่อย่างมีความสุขแต่มีฐานะยากจน ชายคนแรกได้บอกว่า ถึงแม้จะอยู่คนเดียว แต่ก็ไม่คิดอิจฉา ด้วยความที่มีทรัพย์สินเงินทองให้ใช้มากมาย ส่วนชายคนที่สองก็บอกว่า ไม่เคยคิดอิจฉาเช่นกัน เพราะมีครอบครัวที่ดี มีลูกคอยดูแล ชายทั้งสองต่างก็พยายามพูดให้อิจฉาในชีวิตในแบบของตนโดยไม่มีใครยอมใคร ในที่สุดชายคนที่สองจึงออกความเห็นให้ต่างฝ่ายต่างมากินข้าวที่บ้านของแต่ละคน เมื่อชายคนที่สองได้ไปกินข้าวที่บ้านชายคนแรกก็พบว่าบ้านของชายคนแรกมีของใช้ของกินมากมาย แต่กลับต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้นที่จะต้องทำอะไรคนเดียว และเมื่อชายคนแรกไปกินข้าวที่บ้านของชายคนที่สองก็พบว่า เขาไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะมีลูก ๆ คอยช่วยเหลืองานบ้านต่าง ๆ และกินข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

สิงโตถามแกะว่า "ลมหายใจข้ามีกลิ่นเป็นอย่างไรบ้าง"...อ่านต่อ

นิทานอีสปเรื่อง : นกเค้าแมวกับตั๊กแตน

นิทานอีสปเรื่อง : นิทานรักของสองเรา นก สัตว์ป่า และค้างคาว

พระราชาจึงได้มีพระราชโองการสั่งให้เสมียนไปนับจำนวนจระเข้เพื่อที่จะได้นำอาหารไปเลี้ยงพวกมันได้อย่างทั่วถึง เสมียนทั้งสามคนก็พยายามนับจระเข้ที่อยู่ทั้งบนบกและในน้ำ สุดท้ายก็นับจระเข้ได้คนละหนึ่งพันตัว รวมทั้งหมดมีจระเข้ถึงสามพันตัว และพระราชาก็ได้สั่งให้เลี้ยงอาหารจระเข้จนอิ่มและไม่ออกมาทำร้ายชาวบ้าน และหากินในแม่น้ำแห่งนี้ได้อย่างมีความสุข นิทานเรื่องนี้เป็นตำนานหรือนิทานพื้นบ้านของจังหวัดสุพรรณบุรี จนกลายมาเป็นชื่อตำบลจระเข้สามพันจนถึงทุกวันนี้